خدایا دوستت دارم

خدایا،

من هر شب وقتی دفتر کردار روزم را ورق می زنم جز معصیت و گناه صفحه ای

روبرویم نیست . شاید تو مرا بهتر از خودم بشناسی

 پس تو بگو چرا هر شب به خود و به تو قول خوب بودن می دهم

ولی فردای آن شب گنهکارتر از گذشته ام ؟

خدایا ،

من در این مرداب معصیت فقط به یک امید دست و پا می زنم

و آن امید به جود و کرم بی انتهای توست .

پس مرا با تمام بدیهایم در آسمان مهرت دریاب که جز تو پناهی ندارم .

 به من ایمانی عطا کن که بتوانم با تکیه بر آن سرافراز نگاهت کنم !

و سرافکنده نباشم.

 پناهم تویی و من با تمام غفلتهای کودکانه ام بلندتر از بلند فریاد می زنم

خدایا دوستت دارم ....