خدایا! می خواهم عاشق باشم

علفها با روییدن معنی پیدا می کنند و  رودها با جاری شدن

کوهها با قله ها و گلها با شکوفا  شدن

شب بی ستاره بی معنیست و خورشید بی تشعشع حیاتبخش دایره بی مصرفی بیش نیست

دریا بی تلاتمِ مرموزش فقط یک آکواریوم است و آسمان بی غرشِ نمناکش!  بی ارزش، حتی

 برای تکمیلِ مصرع یک شاعر!

و انسان با عشق معنی پیدا می کند.

پس خدایا  به من رحم کن هر چند از خود کلبه ای ندارم

 و جامه و لباسی برای پوشیدن و همرنگ شدن

 اما هر گز نگذار  قلبم از عشق تهی شود و بی عشق بمیرم  . 

خدایا می خواهم عاشق باشم...